• صفحه نخست
• تیلمان ریمنشنایدر، یکی از بزرگ ترین شارحان هنر گوتیک آلمانی

معرفی

مجسمه ساز چیره دست، تیلمان ریمنشنایدر، یکی از بزرگ ترین شارحان هنر گوتیک آلمانی، متخصص در کنده کاری چوب، به ویژه از چوب آهک و چمدان بود. او از اواسط دهه 1480 در وورتسبورگ فعال بود و یکی از پرکارترین و بااستعدادترین حکاکی‌کنندگان هنر فیگوراتیو مسیحی در قالب محراب‌ها و مجسمه‌ها بود.

اگرچه حرفه مجسمه سازی او با رنسانس عالی در ایتالیا (حدود 1530-1490) مصادف شد، اما خود او هنرمند قرون وسطایی باقی ماند که سبک متأخر هنر گوتیک را تمرین می کرد و کاملاً تحت تأثیر اشکال و آرمان های جدید هنر رنسانس ایتالیایی در حال توسعه در جنوب باقی ماند. از کوه های آلپ در واقع، همراه با Veit Stoss (1450-1533)، او مجسمه ساز برجسته آلمانی گوتیک پسین بود و کارگاه او تا 40 دستیار و شاگرد را استخدام می کرد. او عمدتاً یک منبت کار بود، اگرچه در سنگ نیز کار می کرد. تأثیر او بر مجسمه‌سازان بعدی، مانند یورگ زورن (1638-1583) هنرمند آلمانی، نباید دست کم گرفته شود.

زندگینامه

تیلمن ریمنشنایدر در شهر هایلیگنشتات ام آیشسفلد واقع در استان تورینگن آلمان متولد شد. در سن 5 سالگی، خانواده او در اوسترود ساکن شدند. در حدود 13 سالگی، او شروع به یادگیری تجارت مجسمه سازی و منبت کاری کرد، و در چندین کارگاه مختلف در سراسر منطقه سوابیا و راین بالا (از جمله کارگاه مایکل ارهارت) آموزش دید، همانطور که انجمن مجسمه سازان نیاز داشت.

در سال 1483، پس از اتمام دوره کارآموزی، ریمنشنایدر به شهر مرفه تجاری وورتسبورگ نقل مکان کرد و تا پایان عمر در آنجا کار کرد. او به انجمن نقاشان، مجسمه سازان و کارگران شیشه گری سنت لوک پیوست و اندکی بعد با آنا اشمیت، بیوه زرگر چیره دست با سه پسر ازدواج کرد، ترتیبی که به او اجازه داد تا به استادی صنعتگر تبدیل شود. در زمان مناسب او با سه زن دیگر ازدواج خواهد کرد.

کنده کاری های مذهبی اولیه

اولین مجسمه تایید شده ریمنشنایدر، سنگ قبر ابرهارد فون گرومباخ در Pfarrkirche در Rimpar است. با این حال طولی نکشید که او شروع به دریافت کمیسیون های متعدد از مقامات شهرداری وورزبورگ و شهرهای مجاور کرد. اولین اثر مجسمه سازی در مقیاس بزرگ که به او نسبت داده شده است، Franziskusaltar در St Jakobskirche در Rothenburg ob der Tauber (حدود 1488) است.

در سال 1490، شورای شهر مونرشتات، ریمنشنایدر را مأمور ساخت یک محراب برای سنت ماریا ماگدالنا، کلیسای محلی، که حکاکی از سنت مریم مجدلیه با شش فرشته را نشان می داد، ساخت. سال بعد، شورای شهر وورزبورگ دو مجسمه سنگی آدم و حوا را در اندازه واقعی برای مارینکاپل سفارش داد. در سال 1495 مجسمه مریم با فرزند را ساخت که در Pfarrkirche St Bernard در Wurzburg قرار دارد.

برجسته ترین مجسمه ساز منطقه وورزبورگ

در سال 1500، Riemenschneider شهرت گسترده ای به عنوان برجسته ترین منبت کاری چوب منطقه پیدا کرد و به عضوی مرفه در جامعه Wurzburg تبدیل شد. کارگاه او شامل حدود 30 کارآموزی بود که در زمینه منبت کاری، مجسمه سازی و نقاشی آموزش می دیدند، از جمله پیتر بروئر و فیلیپ کخ. در سال 1504، او به عنوان یکی از اعضای شورای شهر (شهردار متأخر) شهر انتخاب شد، منصبی که حدود 20 سال در این سمت بود و تعدادی از کمیسیون های پرسود را برای او به ارمغان آورد. در سال 1505 او برای حضور در مهمانی رسمی استقبال از امپراتور ماکسیمیلیان اول هنگام بازدید از شهر انتخاب شد.

زندانی شد

افسوس، ثروت او در اواسط دهه 1520 در جریان شورش دهقانان تغییر کرد، زمانی که او از رای دادن به حمایت از نیروی نظامی علیه دهقانان خودداری کرد. پس از سرکوب شورش، او توسط حامیان شاهزاده اسقف وورتسبورگ زندانی شد و جریمه های سنگینی محکوم شد و در شش سال آخر عمرش به تولید آثار کمی ادامه داد. از میان پسران او، دو نفر (یورگ و هانس) مجسمه ساز شدند، در حالی که دو نفر دیگر (بارتولومئوس و تیلمن جونیور) نقاش شدند.

هنر ریمنشنایدر

کارهای اولیه او با سنگ سنگ تراشیده شده بود. بعدها او در سنگ و همچنین چوب کنده کاری می کرد، اما همیشه به خاطر مهارتش در کنده کاری چوب، به ویژه چوب آهک، مورد تحسین قرار گرفت. ریمنشنایدر به‌عنوان یک مجسمه‌ساز گوتیک و آشنا با سنت‌های هنر قرون وسطی، به دلیل توجهش به جزئیات و بافت سطح شهرت داشت و بیشتر به رئالیسم سطح توجه داشت تا اولویت‌های رنسانس در مدل‌سازی حجمی و دقت آناتومیک. (اشکال گسترده‌تر برخی از آثار متأخر او به تأثیر احتمالی مجسمه‌سازی رنسانس ایتالیایی اشاره دارد). به طور کلی، شخصیت های کنده کاری شده او با بیان احساسی منحصر به فرد و جزئیات لباس آنها مشخص می شود.

یادداشت درباره قدردانی از مجسمه

برای یادگیری نحوه قضاوت در مورد هنرمندانی مانند تیلمان ریمنشنایدر، منبت‌کار آلمانی به سبک گوتیک متاخر، ببینید: چگونه از مجسمه‌سازی قدردانی کنیم. برای کارهای بعدی، لطفاً ببینید: چگونه از مجسمه سازی مدرن قدردانی کنیم.

محراب خون مقدس (1501-1505)

این محراب تک رنگ از چوب آهک (Jakobskirche, Rothenburg ob der Tauber) که مشخصه هنر محراب آن زمان بود و فقط در موارد خاصی باز می شد، برخی از صحنه های اساسی مسیحی را نشان می دهد. در پانل سمت چپ، مسیح نشان داده شده است که روی الاغی نشسته است و با شکوه تمام وارد اورشلیم می شود، در حالی که در صفحه سمت راست او را رها شده در کوه زیتون نشان می دهند که توسط شاگردان خفته خود احاطه شده است.

در مرکز تصویری باشکوه از شام آخر به نظر می رسد. یهودا، که با کیفی که در دست چپ دارد قابل تشخیص است، به طور غیرعادی در مرکز صحنه قرار دارد و با مسیح صحبت می کند که برعکس، در پس زمینه ایستاده است. کریستاس به تازگی اعلام کرد که خائن در بین آنهاست و به او خیانت خواهد کرد. علاوه بر ترس و خشم، حیرت نیز در چهره رسولان نمایان است و جان قدیس با ناراحتی سر خود را به مسیح تکیه داده است. لباس‌های پرده‌دار استادانه است اما بدون اغراق. این کار نشان دهنده این واقعیت است که ریمنشنایدر بیشتر به اهمیت پیام توجه دارد تا زیبایی شناسی ناب، و بر جدایی او از رنسانس ایتالیا تأکید می کند. در این قطعه هنرمند چند رنگی معمول را کنار می گذارد تا زیبایی چوب آهک را که یک ماده مجسمه سازی رایج در اروپای شمالی در آن زمان بود، برجسته کند. این تصویر کمی نامتعارف از شام آخر، از طریق حضور پیش‌آگاهانه یهودا، شاید حتی مهم‌تر باشد زیرا بازگشت به خواندن کتاب مقدس را نشان می‌دهد، که احتمالاً اصلاحات معترضان آینده را پیش‌بینی می‌کند (1519).

Riemenschneider: آثار برگزیده

بزرگترین مجموعه آثار او (حدود 80 قطعه) را می توان در موزه Mainfrankisches در وورتسبورگ مشاهده کرد. از جمله آثار معتبر او می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- Hassenbacher Vesperbild (چوب) (1490) کلیسای Hassenbach.

- محراب وداع رسولان (1491) Allerheiligenkirche، نورنبرگ.

- قطعه محراب (1490-92) ماریا ماگدالنا موننرشتات.

- آدم و حوا (1491-93) موزه Mainfrankisches، ارگ مارینبرگ.

- فرض باکره (قربانگاه کرگلینگن) (99-1495) هرگوتسکیرک

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”